partiküller üzerine

diş fırçamı hayatta banyoda bırakmam.

--
attığım başlığa en alakasız notadan girmeye çalışıyorum konuya. daha doğrusu böyle yaptığımı fark ettim şimdi. bilinçli olmadan yapıyordum ki birden jeton düştü, böylece olayın bi esprisi kalmadı. şimdi kendimi bunu yapmak için kasıyormuş gibi hissediyorum, suçluluk duyuyorum. olmuyor. neyse, böyle bir üslup olmuş, gelişmiş, haberiniz olsun, farkında olun. çünkü sadık bir izleyici kitlesi yaratmanın en etkili yolu izleyiciye kendini ayrıcalıklı ve zeki hissettirmektir. zeki demirkubuz filmlerinde çarpan kapıları gören seyirci kendini sinema alimi sanır, ben zeki'yi anlıyorum diye gezer. neyse, ayak üstü kendimi zeki'yle eş kategorilere de sokmuş oldum. amin
--

çünkü banyoda sıçılır. esas vazifesi o değil tabii de, tali olarak o işlevi de var sonuçta. tek banyolu evlerde asli işi de o gerçi. neyse sıçılır sonuç olarak. işte o bok partikülleri havaya yayılır, diş fırçama gelir konar diye düşünüyorum. hastalık derecesinde rahat olma iddiasıyla piyasaya sürülen ben, böyle psikopatça bir düşünceyi neremden çıkardığımı düşünür iken buralara sürüklendim. böyle.